FROZEN SHOULDER
EEN JUISTE SAMENWERKING TUSSEN PATIËNT, DOKTER EN KINESITHERAPEUT IS ONONTBEERLIJK
Waarom een stuk volledig gewijd aan frozen shoulder? Wel omdat het merendeel van onze schouderpatienten wel 1 of andere vorm van bewegingsbeperking kan vertonen. Frozen shoulder (bevroren schouder) wil simpelweg zeggen dat er bij het testen van de beweeglijkheid een beperking aanwezig is, hoe subtiel soms ook. Bij het klinisch onderzoek van onze nieuwe patiënt besteden wij dan ook veel aandacht aan het nagaan van de mobiliteit. Een frozen shoulder kan ontstaan na een trauma, na een operatie, in combinatie met een langdurige schouderontsteking , maar vaak ook spontaan zonder aanwijsbare reden. Dit noemen wij een idiopathische frozen shoulder en zien we frekwent bij suikerzieken en patienten met een schildklier aandoening. Om het verloop van de genezing van een frozen shoulder zo simpel mogelijk te beschrijven naar de patient toe, verdeel ik het helingsproces het liefst in 2 fasen: fase 1: de ontstekingsfase en fase 2: de stijve niet pijnlijke frozen fase. De behandeling is afhankelijk van in welke fase de patient zich bevindt.
Fase 1: heel de therapie moet in functie staan van de pijn van de ontsteking te onderdrukken. Dit kan dmv ontstekingsremmers, mbv van cortisone spuiten of door kinesitherapie maar ZONDER DAT DE MOBILITEIT GEFORCEERD WORDT!!! Hier geldt het principe niet van: no pain no gain, integendeel: trekken en sleuren aan de schouder kan het proces alleen maar erger maken. De kiné moet werken op de nevenverschijnselen: de stramme spieren, de stijve nek, de uitstraling naar elleboog en hand (shoulder-hand syndroom) maar geen enkele handeling mag pijn veroorzaken. In deze fase kan fasciatherapie eventueel helpen, mesotherapie, biopunctuur, alles om de pijn te onderdukken. Ik verwijs patienten in deze fase zelfs liever naar een fysische geneesheer daar wij als orthopedisch chirurgen niets voor de patienten kunnen betekenen in deze pijnlijke fase.
Fase 2: de frozen fase is de fase waar de kiné intens aan de mobiliteit mag en moet werken. Nu is de pijn van de ontsteking verdwenen en mag de kinesitherapeut de grens gaan opzoeken. Er wordt ook aan patiënt gevraagd om met de nodige zelfdiscipline de oefeningen intens te herhalen thuis. Weet dat een frozen shoulder een F-pathologie is en dat de patient recht heeft op 60 beurten kiné. Normaal gezien zal na deze intense harde strijd de mobiliteit herstellen en mag de patient in het dagelijks leven normaal gezien geen hinder meer ondervinden. Het totale genezingsproces kan 9 maanden tot soms 2 jaar vragen. Dit heeft een enorme implicatie op het dagelijks leven en functioneren van een patiënt! Wanneer er in deze tweede fase toch een beweeglijkheidsbeperking blijft bestaan zonder enige verbetering en met implicaties op het dagelijks leven, kan de orthopedist eventueel wel hulp bieden. Via een kleine kijkoperatie kunnen dan de verklevingen in het kapsel losgemaakt worden om dan het gewricht zachtjes te manipuleren. Nogmaals, dit kan alleen in de tweede frozen fase wanneer de ontsteking volledig verdwenen is.
Het genezingsproces van een frozen shoulder vraagt veel tijd en energie van patiënt en therapeuten. Een goed begrip van de exacte pathologie en zeker de verdeling van het genezingsverloop in fasen kan het herstel alleen maar ten goede komen. Een juiste samenwerking tussen patiënt, dokter en kinesitherapeut is dan ook absoluut onontbeerlijk om te genezen van een frozen shoulder.
